Week 5

9 maart t/m 15 maart 2015

Maandag hebben we Rugby en Basketball gedaan. Froucke stond bij Basketball in de kooi en ik stond op het veld voor Rugby.

De kinderen deden hartstikke leuk mee en begrepen de oefeningen al redelijk snel! De communicatie met de groepen gaat steeds beter en je weet bij veel groepen al hoe je ze het beste kan aanpakken.

Toen we ’s middags naar huis moesten besloten we onze taxichauffeurs te bellen. Ze konden ons altijd ophalen zeiden ze. We kregen te horen dat we even 10 minuten moesten wachten en dus gingen we bij het bushokje zitten. Eenmaal daar stopte daar een auto. We wilden er al heen gaan om te zeggen dat we op iemand wachten maar hij zei: ‘’You’re Dutch students right?’’ uhm ja? Hij vertelde dat hij ons zo herkende omdat een paar jaar geleden hier ook Nederlandse meisjes waren. Die kennen wij. Marin, Marin en Nienke hebben hier een aantal jaar geleden als eerste lesgegeven op de Mziginsi school. Ik heb een sms’je naar de taxi gestuurd en zijn ingestapt bij Tim. Hij had hele verhalen over de meiden en dat hij ze zo geholpen had. Hij woont ook in St Francis en werkt in de haven bij een safari bedrijf. Hier kunnen je walvis en dolfijnen touren op zee doen. Dit wilde wij eigenlijk al eens doen, maar was de laatste keer dicht toen wij er waren. We mogen hem altijd bellen als er iets is.

We zijn bij huis afgezet en waren dit keer al om 13.30 thuis! Ja, wat doe je met al die tijd in de middag?. Het was prachtig weer dus we besloten om lekker even naar de zee te gaan. De zee was heerlijk en we hebben lekker gezwommen met ons bodyboard.

Op dinsdag hadden we weer groep 3. Omdat we pas ’s middags hoeven les te geven gingen we ’s ochtends bij 2 klassen even een uurtje kijken. We begonnen bij Grade 3. We gingen aan de zijkant zitten en de kinderen gingen al snel weer aan hun werk. Ze waren bezig met rekensommen en Xhosa. De Juf zat wat achter in de klas dingen na te kijken. Na de pauze hebben we een les Engels gezien van Grade 7. Wanneer de leraar binnenkomt, staat iedereen naast hun bankje en zeggen ‘’’Good morning teacher’’. We krijgen de indruk dat heel veel kinderen het Engels hier niet verstaan maar ook geen moeite doen om het te leren. Sommige kinderen staren gewoon wat voor zich uit en wanneer er een vraag wordt gesteld komt er geen reactie. Wanneer ze wel iets zeggen gaan ze staan om antwoord te geven.

We mogen interneten bij Harcourts. Harcourts is het bedrijf dat het verhuur van huizen hier doet. Fried heeft daar contacten en heeft geregeld dat wij daar boven op kantoor mogen zitten.

Die avond zijn we uiteten geweest bij Barons. Barons is een burger restaurant hier in St Francis. Op dinsdag is hier burgernight en konden we voor R40 (€3,01) een goede, grote en lekkere burger eten.

Woensdag hadden we de kleuters. Ondanks dat deze kinderen geen engels kunnen vind ik deze kinderen altijd super leuk om te hebben.
Vandaag gingen we dansen.
Alle kinderen staan dan in een kring en 1 iemand staat in het midden. Die ene persoon in het midden bedenkt een dansje en de rest doet dat na. Tijdens het dansen zingen we ‘’Do as I do’’ ‘’I do, I do’’’. In het begin sta ik in het midden want spannend is het nog wel, maar na een aantal dansjes willen een aantal kinderen ook wel even een dansje doen. Geweldig! En wat kunnen die kids hier geweldig dansen!

Donderdag was het bloedje heet. We hadden weer de groepen 4t/m7 en gingen vandaag het spel slagbal spelen. In plaats van slaan met plankje doen we schoppen met een bal. Voor honken gebruiken we hoepels en we doen niet met uit. Als je te laat bent moet je een hoepel terug. En begint bij de eerste groepen wat stroef, maar gedurende de lessen ging het super leuk! Slagbal was echt een succes. Het was super warm maar vaak stond je toch in het veld en je hoefde maar 1 keer echt hard te rennen. Ook de kinderen vonden het hartstikke leuk!!

Terug met het busje hadden we een ijsje gekocht voor Lile & Rudolph (onze taxichauffeurs). Ons busje rijdt door naar Sea Vista (Chinatown). Dit is de sloppenwijk bij St Francis om de hoek. Normaal gesproken rijden we eerst door ons dorpje en gaan ze daarna door. Vandaag was dat even anders. We reden eerst door Chinatown, voor ons wel leuk want hier kunnen we niet ‘’zomaar’’ met z’n 2en doorheen lopen omdat dit niet heel veilig is voor ons. Met het busje kan dit natuurlijk prima. De overheid wil niet meer dat mensen in krotten wonen en heeft huisjes laten bouwen. Ondanks dat zien er veel huisje slecht uit. Ook staan er nog steeds gewoon huisjes van hout of platen. Het was tof om er even doorheen te kunnen.

Thuis wilden we nog even over het strand lopen. Het was eb en dan kun je hier een heel eind over het strand lopen. Bij vloed lukt dat niet;). Na een stuk lopen zagen we 2 mensen in de verte. Froucke zei nog ‘’Dat zou toevallig zijn als dat Fried en Marian zijn’’. Ineens zien we gezwaai en ja hoor, het waren Fried en Marian. Wat een toeval dat we elkaar, allebei van ver van huis, tegenkomen. Zij waren hier met hun bootje heengevaren en wilden even wandelen. We zijn nog heel even mee geweest op het bootje en daarna weer terug gelopen naar ons huisje.

We hebben vandaag ook geprobeerd om te bellen voor ons Visum. Wat een drama daar bij Home Affairs. We konden op internet pas 11 mei een afspraak maken, maar 11 mei is precies de dag dat ons visum verloopt. Met bellen kom je niet veel verder. Echt NIEMAND kan of wil je helpen.

Vrijdag gingen we naar Jeffreys Bay. We hebben gebeld om een auto te huren en dit was geen probleem. Voor onze Jeep moeten we nog even wat langer wachten op het kentekenplaat maar we wilden wel al wat zien van de omgeving. Met het busje reden we dit keer ook door de sloppenwijk achter onze school. Hier wonen de meeste kinderen van onze school. Ik vond dat deze huisjes er nog slechter uitzagen dan die we gisteren zagen.

De taxi bracht ons naar de autoverhuur en we kregen onze auto. Een witte Fiat 500 !!! Mijn mooie droomauto, helaas kreeg ik deze er niet in bij Dirk, maar heb hem nu toch even voor een aantal dagen. Met betalen vroegen ze ineens of ik wel even de pincode van mijn creditcard wilde invullen. Huh? Wat? Ik weet geen pincode? Het was in ieder geval niet mijn normale pincode. Toen ik dus bus moest betalen hebben ze gewoon mijn nummer opgeschreven en is het geld eraf gehaald. Op goed vertrouwen mochten we dat nu ook doen.

Ik ging rijden! Ik had nog nooit links gereden maar het was al aardig gewend omdat we steeds in het busje ook aan de linker kant rijden. Het schakelen is soms nog wel even wennen, die zit hier natuurlijk ook links.

In Jeffreys Bay zijn we even rondgereden en bij wat surfers gekeken. Het was slecht weer en dus ook niet zo druk op het strand hier. We zijn nog naar een winkelcentrum geweest en hebben even gewinkeld. En toen… ja ja hoor, er is een Mc Donalds! Daar werden wij wel blij van, we hebben even genoten van een Big Mac met frietjes. Ik moet zeggen dat het eten hier heel goed gaat. Ik ben soms nogal moeilijk met eten maar alles smaakt hier eigenlijk prima. Froucke woont al wat langer op zichzelf en kent dus veel ‘makkelijke’ en lekkere gerechten! Dankjewel FrouckeJ.

‘s Avonds maar meteen gebruik gemaakt van de auto en naar de Kaap gereden. Het is hier prachtig om te zitten en te genieten van de zee en de zonsondergang. oké, vandaag was het bewolkt maar als de wolken er niet zijn is het wel echt heel mooi.

Zaterdag gingen we dan eindelijk wat van de omgeving zien! We zijn naar Hankey gereden om vervolgens door te rijden naar Patensie. Het is een prachtige omgeving hier. De hoofdwegen zijn verhard maar die wegen houden soms ook gewoon op en dan rijdt je op gravel. (onze mooie witte autootje is ook niet zo wit meer). We hebben wat rond gereden en zijn richting de Baviaanskloof gereden. We hebben nog geen 4x4 (onze jeep wel) dus wilden we niet té ver rijden. We weten niet hoe de weg is. Op het moment dat ik wilde gaan keren zagen Froucke ineens bavianen (bobbejanen) op de weg! Kleine, maar dit keer ook hele grote! Oké, dan rijden we toch nog maar even een stukje door. Super tof om die beesten zo op je weg te hebben! We kwamen bij een camping en zijn daar omgekeerd en weer terug gegaan. We kwamen een bordje tegen met Kouga Dam. Gelukkig zijn we hier wel hetzelfde in: We zien iets? Leuk gaan we heen!! Aangekomen bij de Kouga Dam lazen we dat je 15Rand moest betalen maar een jongetje zei dat zijn vader er niet was en dat we dus we door mochten rijden. Wauw, wat is zo’n stuwdam groot als je er boven op staat. Echt mega, en het uitzicht was prachtig hier.

Sommigen van thuis vragen wel, is het niet zielig al die kindjes? Om eerlijk te zeggen, nee. De kids zijn bij ons zo vrolijk en dit is hun leven. Zij weten ook niet beter. Tuurlijk is het wel wat zielig om die huisjes te zien, maar dit is zo. Ik weet dat ik daar in India veel meer moeite mee had maar toen was ik ook 6 jaar jonger.

We zien wel veel mensen aan de kant van de weg lopen. En die lopen ver, geloof me. Dat is soms wel lastig om te zien. Je wilt ze zo graag meenemen maar dat kan gewoon niet (sowieso niet ons fiat’ je). Ook gaat je geweten spelen als donkere mensen voor je stoppen om je een lift te geven en je deze afslaat. Het moet hier wel, want je weet maar nooit, maar het voelt niet bepaald fijn.

Die avond hebben we Fried en Marian uitgenodigd om met ons uiteten te gaan bij de Italiaan. Vooraf zijn we nog even langs Legends geweest. Er was Rugby op tv en dan kan het een groot feest zijn. Na het eten hebben we nog een drankje gedaan bij een andere bar waar een live band optrad. Je kan hier tot laat nog heerlijk buiten zitten en genieten.

We hebben net een afspraak gemaakt bij Home Affairs voor 13 mei. We zijn benieuwd hoe dit gaat.

Laat gerust een berichtje achter. Het is leuk om te zien dat jullie onze verhalen lezen!

Liefs,